Een vrije dag en al vroeg op. Aan de website word hard gewerkt door iedereen. De webbouwer, de schrijver, de fotograven en mezelf. Trots ben ik op wat er tot stand aan het komen is, mijn hart en ziel zit erin, ik heb zoveel ideeën dat ik bang ben de webbouwer soms te overspoelen. Maar zijn woorden per app: “Fijn om te horen dat je voorruit gaat, vind het leuk om te zien dat je er zo actief mee bezig bent.” Zo hoort het natuurlijk ook!

Dus blijf ik hem gewoon overspoelen om het maximale eruit te halen, dat de website dadelijk ook staat als een huis, dat mensen die mij kennen mij ook herkennen. Dat vind ik namelijk belangrijk.

De dag voor kerst 2019.

Deze kerst gaat voor mij voor het eerst in mijn leven een andere insteek geven vanwege alle inzichten die ik het afgelopen jaar heb gekregen. Vorig jaar nog had ik allemaal gedachtes die voor vele herkenbaar zijn. Bijv: “Hoe ga ik in godsnaam met de overvloed aan voedsel de kerstdagen doorkomen?” Hoe ga ik ‘Nee “zeggen terwijl mijn hele lijf denkt “Ja!”? Kerstavond, eerste kerstdag ,tweede kerstdag volledig ingevuld, de paniek slaat toe. Hoe doen andere dat?

Ik neem me voor om ‘normaal’ te eten maar ieder jaar is overvloed wat de boventoon voert. Nu weet ik dat mijn verleden zoals ik het tot nu toe heb gedaan me bij deze gedachtes houdt, want ik heb het altijd zo gedaan dus heb ook geen ander voorbeeld. Het je bewust maken dat het in het verleden zo was, is een stap in de goede richting. Het oude cassettebandje of langspeelplaat word steeds afgespeeld en daarom overkomt me iedere kerst hetzelfde, dat is vooral een overvloed aan eten wat uiteindelijk vele kilo’s inhoudt.

Om me na de kerst niet een al te grote loser te voelen zeg ik dan maar tegen mezelf: “Ach, het is maar één keer Kerst per jaar en je mag ook wel een keer iets. Na de Kerst pakken we het weer op.” Best rare gedachtes eigenlijk vind ik NU want ik voel me super, genoeg energie, als ik me in de overdaad verlies ben ik gelijk mijn energie kwijt.

Nu is de planning om zelfs tweede kerstdag een uurtje te gaan sporten. Dat ga ik ook doen, maar als ik vanavond veel eet en morgen ook, dan denk ik geheid: “Laat maar het heeft toch geen zin. Ik heb de energie niet om te sporten; ik pak het in het nieuwe jaar wel op.” Zo is het me namelijk jaren vergaan, dus tap gewoon uit eigen vaatjes.

Jezelf iets nieuws aanleren in wat dan ook is altijd hard werken, want je hebt het nog nooit gedaan, dus je bent er nog niet bekwaam in. Zo gaaf als je ontdekt dat je zelf degene bent die alles bepaalt. Dat jouw eigen gedachtes vaak de struikelblokken zijn.

Oké, ik kan dus niemand meer de schuld geven want niemand van mijn familie en vrienden propt het in mijn mond, ik moet mezelf gewoon veranderen en weten wat ik graag wil. Alles is dus goed als ik zelf maar weet wat ik wil. Dat is duidelijk. Ik wil een gezond gewicht bereiken en ik weet welk gewicht daarbij hoort en vervolgens het daar op houden. Vervolgens moet ik iedere dag daar naar leven, want dan voel ik me goed en energiek. Dat is hard werken, maar het voelt zo goed dat het geen opgave meer is.

Dus als voortaan mensen zeggen: “NU moet je echt stoppen hoor!” denk ik: “Waarmee moet ik stoppen? Met gezond eten en mijn lijf alles geven in voedingsstoffen? Met lekker bewegen en in balans met mijn dagelijkse bezigheden?”

Nee, zeker ga ik daar niet mee stoppen want ik wil dat, zo wil ik leven. Wat er op dat moment gezegd wordt hoort bij diegene die het zegt, welke ideeën zij of hij heeft bij wat ik ervoor moet doen of laten.

Dat zijn allang niet meer mijn opofferingen en ik ga lekker door waar ik mee bezig ben want het voelt heerlijk,  ga het komend jaar daar heel veel mensen in meenemen dat weet ik zeker.

Hartegroet Annuska