Gaat afslanken uitsluitend over wat we eten of niet meer eten? Natuurlijk niet. Vandaag besteed ik graag aandacht aan wat er zoal omgaat in ons hoofd. Wat vertellen we onszelf? Welke overtuigingen koesteren we? Dat zijn er nogal wat. Regelmatig hoor ik cursisten beweren: “Ik ben nu eenmaal een emotie-eter”. Zo’n uitspraak is een onderzoekje waard. En ik zal de laatste zijn om te zeggen dat ik ’m niet herken.
Ze meende het oprecht. “Annuska, ik houd me keurig netjes aan de EGA-richtlijnen. Al jouw adviezen volg ik op. Maar toch… In de avond kan ik het soms niet laten om te gaan emotie-eten. Weet jij raad?” Laat ik benadrukken dat deze vrouw punten verdient, omdat ze haar patroon begint te herkennen en zo moedig is om hierover te delen in de groep. Eerlijk gezegd bestaat op haar vraag niet één allesomvattend antwoord. Daarvoor is het onderwerp te breed en te ingewikkeld. Ik kan er uren over praten. Daarover later meer.
Geen excuus
Eerst maar eens de waarheid onverbloemd op tafel. Ik was een emotie-eter en ga een enkele keer nog voor de bijl. Mensen met overgewicht zijn allemáál emotie-eters, daar zijn nauwelijks uitzonderingen op. Emotie-eten is een heet hangijzer. Klopt het als ik zeg dat we er niet graag over praten? “Ik ben nou eenmaal een emotie-eter.” Boem. Het punt is gemaakt, de deur valt in het slot. We hebben zogenaamd een excuus gevonden en gaan over tot de orde van de dag. Elke keer dat we deze definitie herhalen, trekken we het keurslijf strakker aan. Het laat immers geen ruimte voor een andere, nieuwe waarheid over jouzelf. Je kunt veranderen. Het is nooit te laat om het roer om te gooien. Ongeacht hoe oud je bent. Ongeacht hoe vaak je bent gezwicht en hebt opgegeven. Je kunt elke dag, elke seconde opnieuw beginnen! Ons lichaam heeft een zelf-herstellend vermogen. Het gedijt wonderwel op gezonde voeding. Allerlei klachten verdwijnen en zelfs ‘ongeneeslijke’ ziektes lossen soms op. Maar het gaat niet over voeding alleen. Want ook onze gedachten en emoties werken door in ons lijf.
Emoties: sleutels tot groei
Wat is emotie-eten eigenlijk? Je eet om een emotie te dempen, niet omdat je echt honger hebt. Je wilt je weer fijn voelen en onbewust eten houdt voor even de illusie in stand. Intussen sla je je ware behoefte in de wind. Vaak gaat het om gezien en gehoord worden, een bemoedigend woord, een arm om je heen. Dat we onszelf die emotionele voeding niet geven, is een van de redenen van het rotgevoel achteraf. En in plaats van voluit te genieten van onze ‘guilty pleasures’ geven we onszelf op onze kop.
Welke dieperliggende, vaak negatieve emoties probeer je weg te drukken? Is het verdriet, boosheid, teleurstelling, spanning of iets anders? Durf je deze gevoelens te verkennen en te erkennen? Zeker in het begin kan dat eng zijn, want we zijn het niet gewend en het is ons niet geleerd. Een interessant gebied. Want emoties kunnen richtingaanwijzers zijn die je leven helpen verbeteren. Sleutels tot groei. Een voorbeeld uit mijn eigen leven? Conflicten ging ik steevast uit de weg. Netheid en fatsoen gingen voor alles, zo had ik geleerd. Van binnen bleef mijn ingeslikte boosheid branden, wat ik probeerde te ‘blussen’ met eten. Om je niet in verleiding te brengen laat ik achterwege wat ik achter elkaar naar binnen stouwde. Oude foto’s getuigen nog van het extreme overgewicht dat ik jarenlang meetorste. Afijn, ik leerde opkomen voor mezelf, oefende met grenzen stellen en nam afscheid van de ‘pleaser’ in mij. Mijn leven is er letterlijk en figuurlijk lichter door geworden.
Intussen ben ik heel benieuwd. Wil jij meer weten over emotie-eten? Of je er een bent. Hoe je het herkent. Hoe je jezelf ertegen kunt wapenen. Bij voldoende belangstelling wijd ik er een hele cursusavond aan in week 36 (dinsdag 1 en donderdag 3 september). Ik lees het graag hieronder, in de app of in de mail. En mocht er al een vraag op je lippen branden: stel ’m gerust!
Warme groet,
Annuska
Ik vraag me wel eens af of ik me “verschuil” achter de term emotie-eten. Ik voel me daarna altijd rot en baal van mezelf. Dat is eigenlijk de echte emotie die pas daarna komt, denk ik dan, maar dan is het al te laat….
bedank voor je reactie Ria
Graag een avond over dit onderwerp.
gaan we doen Dorien
ik voel me al mijn hele leven me eigen klote omdat ik te dik ben en dan val ik af en kom ik weer aan daar baal ik van hoop dat annuska mijn wel kan helpen dat ik op mn gewicht kom
Ik herken mij hier in ik ben het al heel mij leven en steeds aan het jojo
bedankt Lya voor je reactie
Graag n avond hierover.
gaan we doen Germaine
Ik ben net als veel anderen een emotie eter. Was 25 kilo kwijt 2 jaar terug en er gebeurt iets en ik ben weer terug bij af. Daarom ben ik zo blij dat je ega niet alleen doet, Dat je het samen doet en ook dat je alle hulp en begeleiding krijgt, Afgelopen week veel emoties gehad, toen kon ik niet eten , en eind van de dag moet je eten en eet ik verkeerd, Eigenlijk gedacht stop er mee , maar nee ik ga door met zijn alle .
juist NU doorzetten want dan pak je het emotie eten eens bij de wortel aan.
Ik ben ook een echte emotie eter.
En wil meer weten hier over om het te tekelen om niet te gaan eten
Rieky bedankt en gaan we doen.
Een avond extra uitleg zou heel fijn zijn soms denk je dat je het onder controle hebt en dan boem pats is het er weer
Zo herkenbaar!
Ik zou hier graag een cursus over willen!
Want vaak als ik me dan laat gaan voel ik me daarna nog slechter en dan is het ver te zoeken en heb ik ook erg veel moeite de draad weer op te pakken
Lijkt mij zeker interessant, ik heb bv al jaren geen koek en snoep/chocolade in huis omdat ik geleerd heb dat dit mijn valkuilen zijn .
Wanneer ik dit eet dan blijft het namelijk niet bij 1 koekje of stukje chocolade.
En als ik een emotionele bui heb dan eet ik dit soort dingen allemaal op.
Mijn ouders hebben bv graag iets “lekkers” bij de koffie en ze weten wanneer ze onverwachts komen helaas pindakaas 🤣
Dus een avond hierover is zeker interessant.
hoi Lisa
mooi stukje en antwoord en week 36 komt het aan de orde
hoi Leanne
gaan we doen in week 36 dus zet het vast in je agenda
Annuska, heel herkenbaar je verhaal, ben trots op waar ik nu sta, maar blijf boos op mezelf als de emotie de leiding neemt, kom ook zeker luisteren naar je wijze woorden, om het beter in de hand te houden
hoi Lia, je mag zeker trots zijn want ook al ie het met ups en downs je bent er bewust mee bezig en dat is altijd goed en we gaan er zeker een cursus over maken want er is veel vraag na
Heel herkenbaar ! Een cursus hierover zou ik ook heel graag zien.
Mieke bedankt voor je reactie en dat gaan we zeker doen. week 36 is dat het onderwerp.